Vrouwenstudies

Algemeen
Mijn punt is vooral de spirituele gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen. "Die gedanken sind frei". De ervaring leert dat gedachten niet vrij zijn. Kinderen op school, kleuters en baby's  kunnen u dat vertellen. Alle vrouwen weten dit. Onderwijzers en leraren weten dit.

Ons huwelijk op 4 oktober 1968 betekende mijn ontslag als onderwijzeres. In de eerste weken daarna las ik alle boeken van Simone de Beauvoir en het verbaasde mij dat ze op het spirituele vlak zo afhankelijk van Sartre leek te zijn.
In juli 1969 werd mijn eerste dochter geboren, mensen stonden op de Maan en Van Gennep schreef zijn boek 'Mensen hebben mensen nodig' (over homo-seksualiteit en geloof).We kregen nog een dochter en een zoon. Ik had post-natale depressies, miste mijn werk en het leven van een huisvrouw in een klein dorp op de Groningse klei was eenzaam.
Ik begon me steeds meer af te vragen wat vrijheid van een vrouw kan zijn. Het was het begin van de feministische golf. Wat is daarin trouw aan jezelf, trouw aan anderen, de Ander?
Opzij. Anja Meulenbelt 'De schaamte voorbij', Emmy van Overeem 'Zeg Marie, het haakje zit aan de binnenkant', Auke Jelsma 'Tussen heilige en helleveeg" en Catharina J.M. Halkes 'Als vrouwen aan het WOORD komen'.  Leesvoer genoeg.

De Reformatie en vrijheid voor vrouwen.
Vrouwen uit de tijd van de Reformatie waren al bezig om de ideeën van Luther, Calvijn en anderen te vertalen naar de praktijk, het leven van alledag. Het huwelijk werd opgewaardeerd in vergelijking met het kloosterleven. Gewone vrouwen werden partner van voormalige celibataire priesters. De vrouwen van Calvijn, Luther, Bucer, Zell, de bruiden van Jantje van Leijden en de moedige Doopsgezinde vrouwelijke martelaren, wie waren zij? Wat kunnen ze ons vertellen? Wat betekent Luthers 'Vrijheid van een Christenmens' voor vrouwen? Is gerealiseerd wat zij dachten en schreven? Nieuwe publicaties over de mannen uit de Reformatie laten zien dat zij geen heiligen waren. Welke rol speelde hun echtgenote in hun leven en werk?

Vrouwenpastoraat
Vrouwenpastoraat is van meet af aan gepresenteerd als 'elkaar tot spreken horen' (Nelle Morton), wederkerig en gelijkwaardig.
Traditioneel gezien is pastoraat een zaak van de Kerk van Christus, omzien naar elkaar, respect en zorg.
Ik heb een volledige opleiding 'pastoraat' gevolgd, maar nog niet als zodanig gewerkt. Eerst moest ik zelf helen aan het verleden en mijn eigen 'queeste for justice' volbrengen. Nu is er ruimte voor anderen, voor alle mensen die vragen hebben bij kerk en samenleving, vanuit geloof en feministisch perspectief.
U kunt een afspraak maken via contactformulier.

Opleiding
Ik heb colleges Vrouwenstudies gevolgd bij Prof.Dr.Iteke Weeda, Dr.Japke Huisman, Dr.Mathilde van Dijk en Prof.Dr.Riet Bons-Storm. Ook heb ik veel geleerd van al die jonge vrouwelijke studenten, die gelijkwaardigheid vanzelfsprekend vonden. Er was ruimte om een eigen studieweg te gaan: "Accepteer geen canon, denk zelf" (Dr.A.Hilhorst).

Voor mijn gevoel bleef altijd het 'spirituele plafond'. In wetenschap mogen vrouwen meedoen op de voorwaarden van mannen. Binnen de kerken is de feministische theologie niet geïntegreerd. En gewone vrouwen profiteren onvoldoende mee van alles wat wèl bereikt is. Dit geldt vooral voor oudere vrouwen die met haar werk geen salaris hebben verdiend.

Mijn hoogste doel was nooit om als vrouw in het ambt van predikant te kunnen, want ik was al in 'het ambt van gelovige' en opgeleid voor 'De mondige Gemeente' (een boekje voor belijdeniscatechese van Prof.Dr.P.J.Roscam Abbing). Bovendien vormen huis, tuin, Luuk en  kinderen de basis van mijn bestaan (wat in die begintijd van feminisme en feministische theologie nogal uitzonderlijk was). Ik bleef echter zoeken naar kennis, verdieping, rechtvaardigheid en inkomen. En vrijheid. 

Met mijn kleine aandeel in de recente gemeenteavond hier in Steenwijk (28 mei.2015) heb ik mijn bestemming bereikt!

Dat dacht ik toen. Helaas ben ik nu in Steenwijk verder van huis dan ooit. Luuk moest behandeld worden voor prostaatkanker en onze wijkpredikant Sander van 't Zand weigerde elke vorm van pastoraat. 'Dank voor het bericht', zei hij.
Nu ga ik dus ook niet meer naar de kerk, en ik mis de mensen, het contact........Maar dominees die in de weg komen staan tussen mij en God, moet ik daar naar gaan luisteren?

Iemand zei: 'hij blijft de dienaar van het goddelijke woord'. Aan de hand van Luthers brief aan Paus Leo, in een recente uitgave van Christa Boerke gekoppeld aan 'De vrijheid van een Christen', waag ik dat te betwijfelen. Noblesse oblige...... (13 juli 2017).